زندگى مشترك خيلى وجوه دارد و با دست گذاشتن روى يك نقطه نميتوان درباره كلش احتمالا نظر داد.
چه بسا زن و شوهرى يك مستله حل نشده دردآورى داشته باشند ولى يكديگر را دوست داشته باشند و هزاران ساعت خوب هم با هم خلق كرده باشند
داستان فيلم ( اگر قصد ديدن فيلم را داريد بعدا بخونيد )
يك نويسنده براى جايزه نوبل دعوت ميشود به استكهلم و طبيعتا جشنها و دوربينها و … به سمتش مي آيند ؛ فيلم در حينى كه ما را به سمت مراسم نوبل پيش ميبرد ، به گذشته اين زوج هم ناخنكى ميزند ؛ ما كم كم متوجه ميشويم كه نويسنده در جوانيش استادى متاهل با قريحه ادبى متوسطى بوده كه زندگى متاهلى پر كابوسى هم از قضا دارد كه با ورود عاشقانه يك دختر زيباى درونگراى بسيار پرقريحه ، ظاهرا آن ازدواج بد خاتمه مي يابد و اين زندگى عاشقانه شروع ميشود .
دو فرزند دختر و پسر و كلى كتاب ثمره اين ازدواج است ولى ما ميفهميم كه رابطه پدر و پسر نيز افتضاح است زيرا پسر تاييدات لازم را از پدر نوبليست خويش نميگيرد و نحس بازيهاى خودش را در ايام مراسم دارد.
در ادامه ميفهميم كم كم كه نوشته هاى شاهكار جان ، احتمالا متعلق به همسرش ، جوانا ميباشد و اين جا راز چهل ساله اين زوج در اتاقشان ، نه در مراسم، افشا ميشود.
علت اين كار عجيب ( نوشتن زنانه به نام يك مرد و كسب افتخارات توسط مرد) فضاى ضد زن در محافل ادبى چهل سال قبل و روحيه منزوى جوانا است ظاهرا و تغيير نقش اين دو نفر بر اساس يك توافق دو نفره است كه عملا با بردن نوبل آنهم در دورانى كه فضاى مردانه ادبيات رقيق شده است ، زن داستان ما ، جوانا ، ديگر اين توافق را برنميتابد و بين اين زن و مرد عاشق ديالوگهاى سنگين رد و بدل ميشود ( وجه تاريك زندگى عاشقانه ، صحبت نكردن درباره خودخواهي هاست كه روزى به انفجار ختم ميشود و كودتايى ترسناك در وسط رابطه )
- جان مرديست پوزيدون تايپ كه وابسته به زنش است اما روحيه خودخواهانه خويش را نيز حفظ كرده است. ( جاناتان پرايس انگليسى را در سريال ” بازى تاج و تخت ” ديدم و عالى بازى ميكند ، در كمبريج و لندن بارها دلم ميخواست تئاترش را فرصت منم برم كه ايشالا امسال بتونم)
جوانا به عقيده من زنى درونگرا، شهودى و هراتايپ است كه من در درس غيرحضورى شفاى زنانگى ٣ به او خواهم پرداخت؛ جذاب، عاقل و زندگى جمع كن.
خانم گِلِن كلوز به خاطر نقش آفرينى حيرت آورش در اين فيلم جايزه گلدن گلوب را برده است. - فيلم شبيه ” چشم گُنده” – تيم برتون
من از سليقه و برداشت خودم نوشتم براتون و مهم اينه كه سليقه فيلمى شما به همين ميزان مهم است
