اواخر بهمن ۹۸ بود، اصفهان بودیم جهت دو روز کلاس با مردم نازنین، تو بینابین کلاس‌ها فرصتی شد که تو محله‌های قدیمی‌تر و غیرتوریستی‌تر سری

بهش قول داده بودم شکستگی انگشت پام که بهتر بشه، می‌ریم کوه؛صبح بهش گفتم که امشب می‌زنیم بالا،از غروب ذوق داشت و هی لباس عوض

نشسته بودیم سر میز شام با تعدادی از رفقای خوب که ازشون پرسیدم:– به چشم زخم اعتقاد دارید؟اکثرا گفتند بله و از تجربیات خویش گفتند؛