بحث ديروز بنده مستند به مطالعاتى نزديك به سی ساله بوده است كه ذكر همه آنها خارج از حوصله اين نوشته است؛ من بدبينى خويش را نسبت به خرافات در تمام عمرم حفظ كرده‌ام و آراى مختلف را مي‌خوانم. كتبى هستند در امروز بازار نشر كه خواندنشان به يافتن پاسخ كمك می‌كند:
كتاب‌هاى مرحوم ابراهيم آيتى از نظر استنادات غيرخرافى و غيراخساسى كم‌نظير است.
جايی درباره بحث تاريخيت عرائضى تقديم كردم، كتاب جناب رسول جعفريان به من كمك كرد. شخصا كتاب تاريخ كامل ايران مرحوم پيرنيا و عباس اقبال آشتيانى بهم خيلى كمك كرده است.
درباره تفكر سنجش‌گرايانه، قطعا كتاب انديشيدن نايجل واربرتن با ترجمه نفيس جناب مهدى خسروانى بسيار مفيد است.
دين در جوامع مدرن به بحث انسان مدرن در ذهنم ابعاد تازه‌اى بخشيد.
بحث‌هاى مستند عطاالله مهاجرانى درباره عاشورا به نظرم خواندنى است هرچند كه پارسال در لندن در مراسم عزادارى خدمتشان عرض كردم قطعا نياز به ويرايش مجدد دارد.
نگاه متعادل جناب جوادى آملى را در بين روحانيون، معمولا براى تفكر خويش مفيد يافته‌ام و از ١۵ سالگيم به سبك ايشان آشنايی دارم.
