در اين سال‌ها شاگردانى داشته‌ام كه صعود كرده‌اند، زلال‌تر شده‌اند و مسوولانه زندگى قشنگ‌ترى براى خودشان و عزيزانشان ساخته‌اند و البته شاگرانى ديگر هم تجربه كرده‌ام.
آدم داريم سر مهم‌ترين كلاس‌هاى خودشناسى می‌رود ولى آدمى تاريك‌تر می‌شود كه ديگران را بدتر فريب می‌دهد (عاطفى، مالى…)
شاگردى داشتم كه متاهل بود و دو فرزند داشت ولى تو كلاس‌ها دنبال روابط جديد و ازدواج‌هاى موازى می‌گشت و اون همه مفاهيم زيبا نهايتا مبدل به تستسترون می‌شد در وجودش نه آگاهى و تواضع و زلالى
آدم داريم با معلومات داخل كتاب و كلاس‌ها يا حتی جلسات مذهبى و … مبدل به گرازى می‌شود كه ديگران را قضاوت می‌كند و برچسب می‌زند
از خدا جوييم توفيق ادب،
ارادت
عليرضاشيرى
