ويكتور زنها را نمیتواند راضى نگه دارد اما آنها را اميدوار نگه میدارد…
بعد از يك سنى، نمیخواهيد ديگر همه چيز اتفاقى باشد، میخواهيد به آنچه اعتقاد داريد برسيد.
بعد از سن خاصى، هرگز نمیتوان بیدليل با كسى رابطه خودمانى برقرار كرد، انتخاب كردن يك فرد، عريان كردن تمام زندگيت براى اوست و دعوت او به عريان كردن توست.
كتاب را پانزده سال قبل خريدهام و حتى چهل صفحهاش را خواندهام و هايلايت و …
يادمه نيكى كريمى در يك برنامه شب خاطره كه من ميزبانش بودم از ترجمه اين كتاب گفت و بعدش گفت در هر پروازى يك كتاب تمام میكند و من در تمام اين سالها تو پروازها سعى كردهام كتاب تموم كنم؛ فرق داره با تو خونه لم دادن و دل به نشاط كتاب خوندن و تموم نكردنش!
خونه يك رفيق نشستهام؛ زن و بچهام رفتهاند دنبال يك كارى،
بلند میشوم چايى دم میكنم، سيگارى آتش میزنم (همون سهميه ماهى يك نخ از هجده سالگيم)
لم میدهم به مبل و با رضايتى عميق مینشينم پاى كتاب و تمامش میكنم بالاخره!
موضوع كتاب درباره يك شب خاص در زندگى يك مرد ميانسال متوسط موفق است كه قصد دارد زن و دو بچهاش را ترك كند و در مغزش عين بازى تنيس، افكار مختلف تاب میخورد، ترسها و شوقها و دلايل و دليلتراشىها و ..
اولش فكر میكنى كتاب درباره طلاق از نگاه يك مرد است ولى كم كم متوجه میشوى كه بحران وجودى ميانسالى يك مرد است كه او را به چنين ورطهاى میكشاند.
اين كتاب را براى دانشجويان #شفاى_مردانگى توصيه میكنم.
(اگر سنتان زير سى- سى و پنجه و مجرديد، فكر كنم سخت باشه ارتباط بگيريد با متن)
