كارى ادارى در يك كميسيون تخصصى دولتى داشتم و خانم محترمى براى پيگيرى كار از سمت وزارت خانه مربوط تماس گرفتند و در انتهاى صحبت گفتند، جواب نامه را برامون می‌خواهند فكس كنند و شماره خواستند! من كه سالهاست با وجود ايميل و اپليكيشن‌هاى واتس اپ و تلگرام و سيگنال و … از فكس استفاده نكرده بودم، عرض كردم خدمتشان كه ما دستگاه فكس نداريم و آيا امكان ارسال ايميل به آدرس سازمانى ما هست كه گفتند مكتوب را پست خواهند كرد!
من واقعا تعجب كردم از اينكه شيوه‌هاى مراسلاتى ادارى آن كميسيون چطور در بيست سال قبل جامانده است،
به خاطرم آمد كه خيلى از متولدين سال هفتاد و پنج به بعد بيشتر از اينكه آدرس ايميل داشته باشند، آيدى دارند، فيلم را روى دى‌وى‌دى و فلش نمی‌بينند، آنلاين از سايت‌هاى مطلوبشان تماشا می‌كنند!
حتما می‌دانيد كه نه تنها بسيارى از تكنولوژی‌هاى فعلى تا سه چهارسال بعد وجود نخواهند داشت، بلكه بسيارى از مشاغل فعلى نيز هيچ كاربردى بزودى نخواهند داشت.
-آموزگاران و مدرسان : همين الان هم اينقدر محتواى آموزشى در هر زمينه‌ای در اينترنت ريخته كه عملا كلاس حضورى به جز موارد بسيار خاص با معلمينى خلاق و نابغه، محلى از اعراب ندارند
-كامپيوتر و اتوماسيون جاى عمده اطبا، وكلا و مهندسين و صندوق‌داران و منشی‌هاى دفترى را خواهد گرفت زيرا هم دقيق‌تر است هم خسته نمی‌شود (منبع كتاب ذهن كاملا جديد- دانيل پينك)
همين الان كلى از افراد سن بالا از بسيارى از تغييرات فعلى ناشى از اينترنت محرومند و چون كار كردن با اپليكيشن‌ها را بلد نيستند (بيست سال قبل كه جوان تر بوده، تغييرات را جدى نگرفته‌اند😔) و مثلا براى يك جابجايى پول دو ميليونى ميروند حضورا شعبات بانكى
اينها را ننوشتم كه كسى پنيك بزنه، بلكه هدفم اينست كه مقابل تغيير نايستيم و به كمى انعطاف تن دهيم
