✍ پرسش:
دوستي دارم ۲۶ ساله، ليسانس ادبيات، مترجم، نويسنده و مدرس. اين دختر به خانواده ای در سطح متوسط اقتصادی و فرهنگی تعلق دارد اما رشد فكری خوبی داشته. مشكل او اين است كه افرادی كه در سطح اجتماعی بهتری از او هستند، به خاطر طبقه ی اجتماعی او، مايل به ارتباط جدی برای ازدواج نيستند و از طرف ديگر، پسران خواستگار طبقه خودش هم مناسبش نيستند. اگر هم مناسب باشند، به اين فكر می كنند كه بهتر از اين مورد (شايد دختران طبقات اجتماعی بالاتر) هم پيدا می كنند. اين دختر زيباست، طرز صحبت و هوش و ارتباطات اجتماعی اش هم خوب است، برای خود من جای سوال است كه چرا موردی مناسب برايش پيدا نمی شود؟
👈 پاسخ دکتر شیری:
در اين شرايط، وظيفه ی شما كه دوستان او هستيد جدی تر است؛ يعني بايد نقش معرف آگاه را بازی كنيد؛ چيزي كه قديم ها در ايران در بين مردم رايج بود ولی الان نيست اما به كاركردش احتياج فراوانی هست. حالا چطوري اين شيوه پاسخ مي دهد، به شما برمي گردد. بايد شبكه اي از دوستان خوب او تشكيل بدهيد و تصميم بگيريد تا او را به شكل شبكه ي به آقاياني كه شايسته مي دانيد معرفي كنيد و براي اين قضيه زمان بندي بگذاريد كه مثلا ظرف ۳۰ روز آينده به بيش از ۳۰ نفر معرفي اش كنيم. مطمئن باشيد وقتي با همسران خودتان يا دوستانتان موضوع را مطرح مي كنيد، آنها دوستاني دارند كه در به در دنبال معرفي يك دختر خوب هستند. در واقع اين شبكه دخترانه، وصل است به شبكه اي وسيع تر از مرداني كه آنها در بين خود دوستان خوبي دارند براي معرفي هاي سالم. طبيعي است كه از اين همه آدم، تنها بعضي هايشان به درد بررسي بيشتر مي خورند اما اين شيوه آن قدر عجيب و كارآمد است كه تعجب خواهيد كرد.
يادتان باشد شبكه هاي مجازي كه اين روزها دوستان را به هم مي رسانند و موجب آشنايي آدم هاي مشابه مي شوند، قدرت خود را از تجربه هاي دنياي واقعي گرفته اند. اگر بنا باشد دست روي دست بگذاريد تا يك آدم حسابي پيدا بشود و به او پيشنهاد بدهد، عملا به دوستتان ظلم كرده ايد. بايد كاري كنيد كه او ديده شود. كار سختي هم نيست. مسؤوليت مسائل انتخاب و ازدواج هم البته با خود اوست. دست روي دست نگذاريد.
