من چند روزی است که در دوبی هستم و دیروز کاملا ترس از ویروس کرونا را با چشمانم دیدم؛ طوری مردم ماسک زدهاند و همه مشغول ضدعفونی دست و صورتشان که توجه آدم جلب میشه.
دیروز تو مترو به مردم وحشت زده و خسته که نگاه میکردم، خودم هم پکیدم، یه هوا هم بیشتر ترسیدم از این فضای ناامید وحشتزده فارغ از جنبه پزشکی و سلامت؛ این حجم از ترریق ترس در مدیاهای مجازی و رادیو و کانالهای تلویزیونی موجب ترس و ناامنی جهانی شده که بیسابقه بوده
من طبیب هم هستم، جنبه اپیدمیولوژیک بیماری را میفهمم (اطلاعات نحوه توزیع بیماری و تحلیل آمارهای بهداشتی). اما کمی عقبتر میایستم و به مدیریت افکار عمومی با مهندسی دیتا توسط رسانهها فکر میکنم؛
این جمله را بخوانید:
«یک گرم سم بوتولونیوم در بعضی مواد غذایی مثل کنسروهای ماهی میتواند چهارده میلیون شهروند تهران را از بین ببرد در ظرف نیم ساعت»
این جمله درست است از نظر آمار پزشکی ولی آیا اساسا لازم است من نگران وقوعش باشم؟ چقدر؟ چرا باید این مقدار سم در آب مصرفی کل شهروندان بیاید؟ احتمالش چقدر است =؟
مطرح نکردن این سوالات (تفکر سنجهگر، تفکر انتقادی) مغز را دچار بیدفاعی و اطاعتپذیری میکند😬
ولی من با این طرز بیان جمله درست علمی، مهندسی غیراخلاقی میکنم رفتارها و اضطراب را (سوال این است که چگونه دیتا تزریق کنیم که موجب تغییر رفتار بشود؟)
معمولا در شوکهای خبری، دولتها و شرکتها مشغول یک کار فاجعهبارتر هستند که نمیخواهند حواسها سمتش بیاید.
کل کشتههای این داستان نامعلوم، صد و هفتاد نفر است ولی هزاران کودک در سطح جهان روزانه به خاطر سوتغذیه میمیرند اما کسی اینگونه هشدار جهانی نمیدهد؟ نزدیک به سیصد وشصت هزار کودک روهینگیایی که از ترس آدمسوزی ارتش میانمار به جنگلهای خطرناک بنگلادش فرار کردهاند، در معرض هزاران بدبختی بیشتر نیستند؟ گرسنگی کاملا عریان به قتلعام مردم دنیا و کودکان مشغول است، ولی دوربینها و میکروفونها سراغشان نمیروند! هم آنها انسانند هم کمی نان و غذا موضوع را حل میکند پس داستان چیست؟
الله اعلم
#دکترشیری
پن:
کتاب دروغهای مسلح (شیوههای اندیشیدن انتقادی در عصر پساحقیقت) نوشته دَنیل جی. لِویتین (-۱۹۵۷) است. این کتاب برنده جایزه کتاب تجاری سال ۲۰۱۷، درواقع کنکاشی درباره حقیقت و مهارت کشف آن در میان انبوهی از دروغها است. «این کتاب سه بخش با عناوین ارزیابی اعداد، ارزیابی لغات و ارزیابی جهان دارد و در هر بخش به ما توضیح میدهد چگونه دروغهایی را میتوان با چهرهای متفاوت عرضه کرد »
