روح پراگ
شاید کسی سلیقه من به سليقه‌اش بخوره
این ترجمه آفای دیهیمی از ایوان کلیما مست می‌کند مرا
👈 موضوع کتاب روح پراگ، تجربه‌های نویسنده از کودکی تا بزرگسالی در دوران جنگ جهانی دوم و بعدش دوران کمونیستی جمهوری چک است و عمدتا مطالبی است که او به علت ممنوع‌القلم بودن نتوانسته در نشریات منتشر کند در عوض در شبنامه‌ها توزیع میشده است.
فکر نکن تنهایی
تک‌گویه‌های دو‌صفحه‌ای خانم الیف شفق هم به دلم نشست، قشنگ نوشته برامون از زنان، در یکی از نوشته‌ها، شفق ما را دعوت می‌کند که زیر سایه نویسندگان بزرگ، سهم زنان زندگیشان را ببینیم؛ من شخصا توجه نداشتم که داستایوفسکی‌ها چقدر در نوشتن شاهکارهایشان مدیون زنان زحمتکش خویش بوده‌اند یا همینگوی
این زاویه دیدها را از الیف شفق می‌آموزم، چنانکه در کتاب ملت عشق نیز بعضی نکاتش واقعا به دلم نشست
