روزی در جمع مبلغان مذهبی گفتگویی داشتیم درباره: نقطه مرجع جامعه reference point
مثلا یکی نقطه مرجعش فلان دانشمند یا عالم است؛
یکی فلان خواننده است (استاد شجریان، مهستی)
یکی فلان نویسنده یا شاعر است (آلبر کامو، احمد شاملو)
✔️مرجع داشتن بسیار مهم است، آدم به راحتی دچار نوسان نمی‌شود؛ بی‌لنگری خطرناک است.
✔️اگر با یک مرجع مخالفیم، حتما دلایلی داریم و مشکلی هم ندارد مخالف باشیم؛ خطرناک اینست که نقطه مرجع بخشی از مردم را از ایشان بگیریم (نقد، تخریب، قانون‌گذاری…) و فکر کنیم می‌آیند دنبال مال ما! بسیار بعید است
عرض من اینست که اگر رسانه‌ای احمد شاملو را تخریب کرد، اون مردم نمی‌روند دنبال شعر مثلا فاضل نظری! شعر شاملو برای کسانی نماد مقاومت، ایران، رنج والایش یافته شاید باشد و این مسائل به زندگی این آدم معنا داده است؛ نقد ایشان البته که درست است چنانکه نقد اندیشه‌ها به بالندگی جامعه ختم می‌شود، ولی تخریب او موجب واکنش‌های عجیب اجتماعی می‌گردد
✔️اگر یک نقطه مرجع خطرناک در جامعه بود، نقدش کنیم، تخریبش موجب بهبودش نخواهد شد، چنانکه در بعد کوچک، شعر نو نیمایی در اثر تحقیر و نادیده‌گیری شعرای سنتی، چنان تقویت شد که شاید اکنون هوادارنش حتی از شعر کلاسیک بیشتر باشد.
#علیرضاشیری
