عفيف بودن به كلمه و ادا نيست؛ خودسازى می‌خواهد و مراقبت از ذهن؛
فردى كه سايه هرزگى دارد، براحتى بقيه را آلوده تشخيص می‌دهد زيرا هرزگى نديده خود را كه هنوز فرصت بروزش پيش نيامده، ناخودآگاه به ديگران فرافكنى می‌كند؛
در ماجراى خانم نامدارى بسيارى از رياكارى او شكوِه داشتند، بدون اينكه ورود كنم به درستى يا نادرستى رفتارهاى رسانه‌اى قبلى ايشان، معتقدم كم نبودند كسانيكه با عقده‌هاى حل نشده خويش به اين زن تاختند و چنان به او رياكارى نسبت دادند انگار خودشان در اين ديار، دوگانه سوز نبوده‌اند!
واعجبا كه به خاطر كمتر از موقعيت كارى او ، خيلى از درندگان حيثيت، بيش از اينها نقاب می‌زنند؛
آموزش و پرورش و هسته هاى گزينش سازمان‌ها و دستگاه‌هاى محترم انتظامى لازم دارند بسنجند كه شيوه‌هاى مرتبط با توسعه حجاب بانوان از تجسس (تحقيقات محلى) تا آموزش رسانه اى و دانش آموزى و كميته هاى انضباطى دانشگاهى و جوايز تشويقى و تنبيهى و گشت ارشادى و ارعابى) چقدر در اين چهل سال ختم شده است به عفت و وقار و حجاب اصلح؛
اگر نشده است (در خيابان‌ها، در سفرهاى خارجى با هواپيماها و مدارس می‌توان تحقيقات ميدانى كم هزينه راه انداخت) می‌توان بازنگرى كرد و از مدل ساير كشورهاى مسلمان مثل لبنان و تركيه و دوبى و الجزاير و مالزى و اندونزى و كويت الگو بردارى كرد كه حداقل اگر همه مردمانش را به حجاب مزين نكرده‌اند، در عوض به رذيلت اخلاقى ريا و نفاق نيز سوق نداده‌اند؛
اگر حضرت رسول فرمودند كه براى اخلاق است كه مبعوث شده‌ام؛ وضع ديندارى در جامعه ما احتمالا خوب نيست :
چه فايده كه در امروز ما مردم، آبروها به راحتى غارت می‌شود،ميزان اعتماد مردم عادى و بازار به زير ٨٪ تنزل كرده است؛
من در تاختن مردمان ديارم به امثال خانم مجرى كمتر رشديافتگى و بيشتر انتقام كور از سياست‌هاى حجاب اجبارى ديدم؛ اين چنين است كه ما به جاى اصلاح شيوه‌ها، خيلى شتابزده ، هيجانات منفى خويش را تخليه در رسانه‌هاى مجازى می‌كنيم؛
قصه پلاسكو و گرد و غبار خوزستان و آتنا و بنيتا در ما موجب تغيير عملكرد نمی‌شود؛
ما آلودگى روانى به تخليه “هيجان‌هاى خود مخرب” پيدا كرده‌ايم؛ ما معتاد به “خودسرزنشگرى” مقصريابى در حاكمان براى رفع مسووليت از خويش واكنش‌هاى “سرخوردگى” و “افسردگى اجتماعى” شده‌ايم؛
احتمالا ما به ستاد انقلاب اخلاقى بيشتر احتياج داريم تا ستاد انقلاب فرهنگى!
پ ن : اين تحليل از منظر روانشناسى اجتماعى درباره واكنش اجتماعى ماست نه رفتار مجرى محترم، نه مباحث تخصصى فقهى حجاب
