سریال dark را چند هفته پیش شروع کردم و قسمت سومش چند روز قبل منتشر شده که امروز تمومش کردم. جنس سریال از نوع سفر در زمان بود که با نظریه کرمچاله های فیزیک قابل توجیهه. شما به گذشته خودت یا کودکی والدینت یا پیری خودت سفر میکنی با وضعیت فعلیت و البته با مدل فلسفی جبری آلمانی نه هالیوودی !
صادقانه بگم، چون می‌دونم بعضی‌هاتون سلیقه فیلمی من را بدتون نمیاد؛ فصل اول جالب بود ولی از فصل دو سقوط داستان شروع شد. تنوع کاراکترها و تغییرات زمان فیلم به کذشته و آینده و اصرار فیلم به جبری بودن همه زندگی و استفاده پیچیده از نمادها موجب شد احساس کنم بعد از فصل یک میشد بیخیالش شد.
