به پسرم رسا… نيازى به گدايى نيست وقتى خداوند تو را ثروتمند آفريده؛
ثروت اصلى قلب آدمی است كه می‌بايد سالم نگهش داريم؛
توصيه‌هاى پدر طبيبت براى داشتن قلبى سالم:
✔️ نمك سفره كمتر ولى نمك خنده‌ی كسانى كه دوست‌شان دارى بيشتر؛
✔️ نفرت و اضطراب و رنجيدگى كمتر، عشق و بخشايش و به دل نگرفتن بيشتر؛
✔️ نقاب همه‌چيزدانى و عقل كل نمايى كمتر، زلالى و سبكى بيشتر؛
✔️ بوسه‌ی يار و آغوش محكم و ترانه‌ی پر اميد بيشتر، غم زمانه خوردن و برشمردن بی‌معرفتى مردمان كمتر؛
✔️ عجولى در زندگى و مسابقه‌ی ديدن همه چيز كمتر، قدم زدن توى جاده‌هاى زيبا و درنگ مقدس داشتن و بوييدن علف‌هاى وحشى و نوشيدن چاى تازه دم بهارنارنج بيشتر؛
✔️ مقايسه‌ی خود با اهل عالم كمتر و دردى از كسى كاستن، بيشتر؛
مه‌جبين جان پدر!
در اين عالم اگر ترانه و بوسه و بغل كردن سفت و لبخند نشاندن به چهره‌ی مردمان نبود، هيچ پيامبرى به خويش زحمت زمينى شدن نمی‌داد؛
زمين به دليل ديگرى مقدس نيست جز وجود قلب انسان؛
“مراقب قلبت بمان”
بابا عليرضا
