✍️من امسال سی سالم میشه ولی هنوز گیجم و نمیتونم تصمیم بگیرم چیکار کنم. امسال برای دکترا اپلای کردم کانادا که ریجکت شدم. رشته ام فلسفه ست و زیاد هم ناراحت نیستم از ریجکت شدن چون میترسیدم بعد از تموم شدن دکترام چیکار کنم! (لیسانسم فیزیک بوده و ارشدم فلسفه)
حالا موندم ادامه تحصیل بدم، رشته مو عوض کنم، بی خیال ادامه تحصیل بشم، بی خیال خارج بشم، یا … دوست ندارم پشیمون بشم بعدا
فکر میکنم عشق خارج هم کمی ولم نمیکنه چون تقریبا همه ی دوستای صمیمیم رفتن و همش تعریف میکنن که چقدر اونجا بهشته! احساس بی مصرف بودن دارم! از فلسفه هم که نمیشه پول درآورد. دلم میخواد پول داشته باشم کمی شادتر زندگی کنم.
چجوری میشه توی این شرایط تصمیم درستی گرفت؟ چیجوری خودمو از گیجی دربیارم؟
پاسخ دکتر شیری
چند تا بحث را با هم مطرح کردید
👈ورود به دهه ۴ مستلزم اینست که دختر تکلیف چند موضوع را روشن کرده باشد : کار / ازدواج / بچه ( در صورت تاهل) / درآمد
شما از فیزیک رفته اید فلسفه و این تهور کمی نمیخواد و تیپهای خاص و پر جراتی سراغ این نوع تغییرات در تحصیلات خود میروند و متعاقبا زندگی
احتمال میدهم که مشرب روانشناختی شما NF ایده آل گرا باشه ( در تست MBTI ) پس هر چیزی در زندگی تون باید فارغ از دستاوردهاش ، بهتون معنا نیز بده
باید خارج ایران را تجربه کنید ( تصمیم گیری درباره مهاجرت امریست جداگانه ) واقعا بهشتی که میگویند ، وهم است اما خیلی تجربه خوبیست برای کسی مثل شما.
احساس بی فایده بودن :
این یکی خیلی مهمتره ، دانشهای بنیادین و امری مثل فلسفه معمولا توش همچین حسهایی useless هست. آرزوهای شما از جنس دستاورد است پس بهتره به سمت pragmatism سوگیری کنید. باید جایی مفید باشید وگرنه از تو کپک میزنید. تدریس فلسفه برای نوجوانان ، نوشتن کتابهای خلاصه فلسفه به زبان ساده برای غیر فیلسوفان فعالیتهای پر ثمری میتونند باشند ( مثل کتاب حمام فلسفه )
توصیه اول من قطعا ادامه تحصیل نیست و در ادامه تحصیل اگر مدنظرتون بود یک “بین رشته ای “را توصیه میکنم
ازدواج و رابطه عاطفی اولویت بهتریه. معنای خوبی بهتون میده و شما را با خودتون مواجه میکنه.
#دکترشیری
